Karta Praw Papugi
Tekst pochodzi ze stron Papuzie Centrum Informacyjne - http://www.papugi.dt.pl i został zamieszczony za zgodą autorów
1. POCZYTAJ I POROZMAWIAJ O PAPUGACH ZANIM PRZYNIESIESZ MNIE DO DOMU
Nie jestem domowym zwierzęciem, takim jak kot czy pies. Nadal mam w sobie ducha dżungli. Mam specjalne potrzeby, których możesz nie być w stanie zaspokoić. Proszę, nie przekonaj się o tym za późno, za późno dla mojego dobrego samopoczucia, czy nawet życia. I proszę, nie nabywaj jednego z moich dzikich kuzynów złapanych w dżungli - to zagrozi jego życiu i zdrowiu; nie uczestnicz w tym procederze!
2. UMIEŚĆ MNIE W NAJWIĘKSZYM POMIESZCZENIU JAKIE MOŻESZ MI DAĆ
W naturze fruwam po lasach i sawannach. Zrezygnowałam z tego wielkiego daru dla Twojej przyjemności. Ostatecznie daj mi przynajmniej tyle miejsca abym mogła prostować skrzydła i ćwiczyć. I potrzebuję zabawek dla rozrywki oraz drewna do dziobania, nie mając tego, mogę pomylić Twój dom z lasem, a meble z drzewami.
3. KARM MNIE ODPOWIEDNIĄ KARMĄ
Potrzebuje różnorodnego, świeżego i odżywczego pokarmu, nawet jeśli zajęłoby Ci dużo czasu jego przygotowywanie. Nie przeżyję, jedząc samo ziarno. Zanim mnie kupisz daj sobie czas na poznanie moich potrzeb żywieniowych.
4. POZWÓL MI MIEĆ "SPOŁECZNE ŻYCIE"
Jestem towarzyskim zwierzęciem żyjącym w stadzie. Nie jestem jednak człowiekiem, więc musisz mnie wielu rzeczy nauczyć. Jak żyć z Tobą, z rodzeństwem. Wymagam także regularnie poświęcanego mi czasu - i jest to ważniejsze niż niespodzianki pojawiające się w Twoim rozkładzie dnia. Jestem wszak żyjącą i czującą istotą - muszę móc uwierzyć, że jesteś dla mnie oparciem, muszę mieć do Ciebie zaufanie i móc zawsze na Ciebie liczyć.
5. STWÓRZ MI ODPOWIEDNIE WARUNKI HIGIENICZNE
Być może lubię rozrzucać jedzenie i inne rzeczy, ale potrzebuję czystości. Moja skóra wysycha bez regularnych kąpieli, moje pióra nie przylegają odpowiednio jak są potłuszczone. Jeśli woda i jedzenie nie będą należycie czyste, mogę zachorować.
6. POTRZEBUJĘ SWOJEGO WŁASNEGO LEKARZA
Zapewne nie znasz mojej fizjologii i dlatego możesz nie zauważyć w odpowiednim czasie, że jestem chora. Ukrywam oznaki choroby tak długo, jak można (pamiętasz jeszcze, co mówiłam o życiu w dżungli, gdzie jest dużo drapieżników?), dlatego może być za późno, jak zauważysz coś niepokojącego. Potrzebuję lekarza, specjalisty od ptaków, nie innego lekarza. Jeśli nie możesz mi go zapewnić, to może wcale nie powinieneś mnie zabierać do domu...
7. NIE KARZ MNIE
Tak jak ja nie zawsze rozumiem Twoją osobowość, tak samo Ty możesz nie rozumieć mojej. Nie chcę przysparzać problemów, ale ja znam dżunglę, a dom jest dla mnie obcym środowiskiem. Jeśli coś popsuję, nie krzycz na mnie i nie bij mnie. Jestem bardzo wrażliwa i mogę już nigdy więcej Ci nie zaufać jeśli mnie uderzysz. Twoja ręka jest dla mnie czymś bardzo dziwnym, czasami strasznym. My, papugi, nie uczymy się przez tresurę - agresja służy tylko do ochrony samego siebie.
8. MÓW MOIM JĘZYKIEM
Wiem, że się denerwujesz, kiedy ja wywracam moją miskę z wodą, rozrzucam jedzenie, krzyczę czy skubię piórka. Nie robię tego jednak Tobie na złość. Prawdopodobnie w ten sposób usiłuję Ci coś powiedzieć (może że jestem samotna, przygnębiona lub że coś mnie boli). Naucz się mówić MOIM językiem (ciała). Wspomnij, że ja jako jedyne stworzenie na Ziemi uczę się mówić Twoim językiem.
9. ZAUWAŻ WE MNIE ŻYWĄ ISTOTĘ, INDYWIDUALNOŚĆ
Jestem żyjącą i czującą istotą. Nie ma drugiej takiej samej papugi jak ja. Nie bądź, proszę, niezadowolony jeśli nie będę mówić tak, jak tego oczekujesz, albo jak nie będę wykonywać sztuczek, jakich mnie uczysz, a jakie umie papuga Twojego przyjaciela. Jeśli jednak poświęcisz mi dostatecznie dużo uwagi (a ja zawsze jestem z Tobą, czy wiesz o tym, czy nie), pokażę Ci, że jestem wyjątkowa i mogę dać Ci znacznie więcej niż mówienie i sztuczki. Daj mi szansę pokazania Ci kim jestem, a myślę, że nie będziesz tego żałować. I pamiętaj, ja nie jestem dekoracją, nawet najpiękniejszego salonu. Nie jestem też symbolem statusu.
10. DZIEL ZE MNĄ SWOJĄ MIŁOŚĆ
Przede wszystkim pamiętaj, że jesteś dla mnie Kimś Wyjątkowym, pokładam w Tobie całą moją nadzieję i ufność... My papugi jesteśmy monogamiczne. Dlatego proszę, nie zostawiaj mnie samej na dłużej, to może być dla mnie rozpacz, z której się nie podniosę. Jeśli to, o co proszę jest dla Ciebie niewykonalne, to pamiętaj: poznaj moje potrzeby ZANIM weźmiesz mnie do domu. Nawet jeśli urodzi Ci się dziecko czy dostaniesz nową pracę, nie możesz mnie zaniedbać - pamiętaj, odpowiedzialność za mnie przyjąłeś na siebie WCZEŚNIEJ. Jeśli myślisz, że możesz mnie opuścić, ponieważ umrzesz, zapewnij mi przyszłość póki jeszcze żyjesz. Mogę bowiem dożyć bardzo sędziwego wieku, ale nie mogę zatroszczyć się sama o siebie. Pamiętaj, jestem w małej klatce, a dookoła mnie są zupełnie inne, bezskrzydłe i pozbawione dzioba istoty.
11. TWOJE PRAWA
Masz wiele praw, ale ja mogę zapewnić tylko jedno. Jeśli będziesz postępował ze mną tak, jak opisałam wyżej, odwdzięczę się bezkresną miłością, wiedzą, pięknem, oddaniem; dzięki mnie odkryjesz ponownie cudowny świat, jakiego nie widziałeś, odkąd przestałeś być dzieckiem. Gdy weźmiesz mnie do domu, staniesz się mym Przewodnikiem Stada, a Twój dom całym moim wszechświatem na całe moje życie. Wstrzymałabym dla Ciebie Słońce, gdybym tylko mogła. Jesteśmy jednym Sercem i jedną Duszą.
poniedziałek, 14 grudnia 2015
Zabawki dla papużki falistej!!
Papugi są bardzo inteligentnym zwierzętami. Nie lubią się nudzić, dlatego trzeba zapewnić im zabawki przeróżnego rodzaju.
Huśtawka- niektóre papugi lubią się huśtać. Można kupić gotową huśtawkę w sklepie lub zrobić ją samemu, dokładnie tak jak na poniższym obrazku:

Gałązeczki- należy uciąć, a później powiesić lub włożyć do klatki gałązki różnej grubości oraz długości.
Plac zabaw- potrzebne są: róże gałązki, trochę sznurka bawełnianego lub kilka śrub (gwoździe po jakimś czasie "latają" i mogą wypaść) i trochę chęci oraz czasu. Gałęzie należy zamocować w różny sposób (aby papużka miała dużo zabawy i gimnastyki), trzeba tylko uważać żeby plac zabaw się nie chybotał i nie rozwalał. Gotowy można umieścić na dachu klatki lub dorobić kuwetę i postawić tam gdzie papuga chętnie przebywa. Do tego placu można jeszcze dodać np. huśtawkę czy proso senegalskie.
a tutaj przykład placu zabaw zrobionego na klatce.
Dzwoneczek- wystarczy kupić w sklepie (np. wędkarskim) i dać papudze :). Ona już będzie wiedziała co z nim dalej zrobić.
Drewniane klocki- gotowe klocki z drewna można nawlec na sznurek bawełniany, potem tą zabawkę wiesza się np. w klatce. Klocki można pofarbować barwnikiem spożywczym aby były kolorowe.
Kartonowa zabaweczka- np. z pozostałości od ręczników papierowych, papieru toaletowego czy nawet niezadrukowanego kartonu. Papuga rozdziobuje to na strzępy i ma świetną zabawkę.
Szyszka- do zrobienia tej zabawki potrzebna jest szyszka. Trzeba ją wyparzyć we wrzątku. Gdy już wyschnie trochę pomiędzy jej łuski można powkładać płatki kukurydziane, słonecznik i inne nasiona z karmy.
Kółeczka- potrzebne są: nożyczki, rolka po papierze toaletowym/ ręcznikach papierowych, sznurek bawełniany.

Zabawka ta (opis i wykonanie) została nadesłana przez goska94@onet.eu
Kółko- oto materiały które będą potrzebne: kilka małych pasków ręczniku papierowego, rolka od ręczników papierowych, kawałek sznurka bawełnianego, nożyczki.

1.Tniemy rolkę, musimy mieć 3 kółeczka o szerokości około 1 cm.
2. W każdym kółeczku robimy 2 dziurki. Do jednej wkładamy zwinięte kawałeczki ręcznika papierowego.
3. Składamy zabawkę, przez tą 1 wolną dziurę przekładamy sznurek i przywiązujemy zabawkę do czegoś.
Drabinka- składniki: gałązki, nożyk.
Przycinamy 2 patyki do tej samej długości, muszą być one dość grube. Robimy w nich dziury na tej samej wysokości, muszą być one o około 1 mm węższe od grubości patyków które mają być szczebelkami.

Pamiętajcie, że jeżeli papuga nie będzie miała zabawek to sama je sobie znajdzie np. obdziobując tapetę. Choć pewnie i tak kiedyś to zrobi.
Huśtawka- niektóre papugi lubią się huśtać. Można kupić gotową huśtawkę w sklepie lub zrobić ją samemu, dokładnie tak jak na poniższym obrazku:

Gałązeczki- należy uciąć, a później powiesić lub włożyć do klatki gałązki różnej grubości oraz długości.
Plac zabaw- potrzebne są: róże gałązki, trochę sznurka bawełnianego lub kilka śrub (gwoździe po jakimś czasie "latają" i mogą wypaść) i trochę chęci oraz czasu. Gałęzie należy zamocować w różny sposób (aby papużka miała dużo zabawy i gimnastyki), trzeba tylko uważać żeby plac zabaw się nie chybotał i nie rozwalał. Gotowy można umieścić na dachu klatki lub dorobić kuwetę i postawić tam gdzie papuga chętnie przebywa. Do tego placu można jeszcze dodać np. huśtawkę czy proso senegalskie.
a tutaj przykład placu zabaw zrobionego na klatce.

Dzwoneczek- wystarczy kupić w sklepie (np. wędkarskim) i dać papudze :). Ona już będzie wiedziała co z nim dalej zrobić.
Drewniane klocki- gotowe klocki z drewna można nawlec na sznurek bawełniany, potem tą zabawkę wiesza się np. w klatce. Klocki można pofarbować barwnikiem spożywczym aby były kolorowe.
Kartonowa zabaweczka- np. z pozostałości od ręczników papierowych, papieru toaletowego czy nawet niezadrukowanego kartonu. Papuga rozdziobuje to na strzępy i ma świetną zabawkę.
Szyszka- do zrobienia tej zabawki potrzebna jest szyszka. Trzeba ją wyparzyć we wrzątku. Gdy już wyschnie trochę pomiędzy jej łuski można powkładać płatki kukurydziane, słonecznik i inne nasiona z karmy.
Kółeczka- potrzebne są: nożyczki, rolka po papierze toaletowym/ ręcznikach papierowych, sznurek bawełniany.

Zabawka ta (opis i wykonanie) została nadesłana przez goska94@onet.eu
Kółko- oto materiały które będą potrzebne: kilka małych pasków ręczniku papierowego, rolka od ręczników papierowych, kawałek sznurka bawełnianego, nożyczki.

1.Tniemy rolkę, musimy mieć 3 kółeczka o szerokości około 1 cm.
2. W każdym kółeczku robimy 2 dziurki. Do jednej wkładamy zwinięte kawałeczki ręcznika papierowego.
3. Składamy zabawkę, przez tą 1 wolną dziurę przekładamy sznurek i przywiązujemy zabawkę do czegoś.
Drabinka- składniki: gałązki, nożyk.
Przycinamy 2 patyki do tej samej długości, muszą być one dość grube. Robimy w nich dziury na tej samej wysokości, muszą być one o około 1 mm węższe od grubości patyków które mają być szczebelkami.

Pamiętajcie, że jeżeli papuga nie będzie miała zabawek to sama je sobie znajdzie np. obdziobując tapetę. Choć pewnie i tak kiedyś to zrobi.
Mutacje papużki falistej!!!
Papużki faliste mają cztery kolory: żółty, zielony, niebieski, czarny.
Żółty- widzimy dzięki żółtemu barwnikowi (psittacinie).
Zielony- widzimy dzięki zmieszaniu się koloru niebieskiego i żółtego.
Niebieski- widzimy dzięki melaninie która znajduje się w wewnętrznych warstwach piór oraz dzięki strukturze piór. Jeżeli nie będzie melaniny to nie będzie niebieskiego koloru. Jeżeli struktura piór zmieni się to wyjdzie: ciemny niebieski, jasny niebieski lub fiolet.
Czarny- widzimy dzięki melaninie która znajduje się w zewnętrznej warstwie piór.
Co to jest mutacja?
Mutacja jest to zmiana lub zaprzestanie produkcji jakiegoś z kolorów.
Żółty- widzimy dzięki żółtemu barwnikowi (psittacinie).
Zielony- widzimy dzięki zmieszaniu się koloru niebieskiego i żółtego.
Niebieski- widzimy dzięki melaninie która znajduje się w wewnętrznych warstwach piór oraz dzięki strukturze piór. Jeżeli nie będzie melaniny to nie będzie niebieskiego koloru. Jeżeli struktura piór zmieni się to wyjdzie: ciemny niebieski, jasny niebieski lub fiolet.
Czarny- widzimy dzięki melaninie która znajduje się w zewnętrznej warstwie piór.
Co to jest mutacja?
Mutacja jest to zmiana lub zaprzestanie produkcji jakiegoś z kolorów.
Mutacje:
Albinos (po lewej)

Albinosy (tak jak lutino) charakteryzują się: czerwonymi oczkami, różowymi łapkami, jasnym dziobem, wszystkie pióra mają białe (w przypadku lutino żółte).
Opalinowa niebieska

Jak wskazuje nazwa, papuga ta jest niebieska, jej fale na główce są prawie niewidoczne, jest ich dużo mniej niż u np. naturalnie ubarwionych papug.
Niebieska szaroskrzydła

Ich fale zamiast czarne są szare.
Zielona (naturalna, po lewej)

Opalinowa
fot. Weroniki
fot. Kami
Przy drugim zdjęciu jest to papuga po lewej, a ta po prawej to opalinowa niebieska.Ich falki na główce są mało widoczne oraz jest ich mniej.
Szek
fot. Mateusza
Jest to szek, a nie lutino, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.
Spangle
fot. Kami
fot. Kami
Przy obydwu zdjęciach jest to papuga po prawej. Po lewej znajduje się opalinowa. Papugi te mają jasne skrzydła, bez falek.

Albinosy (tak jak lutino) charakteryzują się: czerwonymi oczkami, różowymi łapkami, jasnym dziobem, wszystkie pióra mają białe (w przypadku lutino żółte).
Opalinowa niebieska

Jak wskazuje nazwa, papuga ta jest niebieska, jej fale na główce są prawie niewidoczne, jest ich dużo mniej niż u np. naturalnie ubarwionych papug.
Niebieska szaroskrzydła

Ich fale zamiast czarne są szare.
Zielona (naturalna, po lewej)

Opalinowa


Przy drugim zdjęciu jest to papuga po lewej, a ta po prawej to opalinowa niebieska.Ich falki na główce są mało widoczne oraz jest ich mniej.
Szek

Jest to szek, a nie lutino, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.
Spangle


Przy obydwu zdjęciach jest to papuga po prawej. Po lewej znajduje się opalinowa. Papugi te mają jasne skrzydła, bez falek.
Rozmnażanie papużki falistej!!!!!
Jeżeli chcesz rozmnażać swoje papugi to musisz wiedzieć czy masz na pewno parkę (zobacz Jak rozpoznać płeć?). Jeżeli już wiesz że masz parkę to zastanów się co zrobisz z młodymi? Sprzedasz je do sklepu zoologicznego? Nie wiadomo do kogo trafią, w sklepie są nienajlepsze warunki. Zostawisz młode u siebie? Musisz mieć w domu dużo miejsca, aby postawić kilka klatek: dla rodziców, dla dzieci- samiczek, dla dzieci- samczyków (jeżeli chcesz dalej rozmnażać papugi). Rodzina papużek nie może rozmnażać się między sobą, obojętnie w jakiej kombinacji. Najlepiej by było sprzedać młode w pewne ręce lub jeżeli masz naprawdę dużo miejsca (najlepiej woliera ogrodowa lub pokojowa) możesz wtedy młode sobie zostawić (tylko pamiętaj że samczyki i samiczki oraz ich rodzice muszą być osobno). Gdzie powiesisz budki lęgowe? Papugi lubią mieć kilka do wyboru. Rozmnażać można w dużych klatkach, ciągle otwartych lub w wolierach.
Jedna parka przeważnie nie chce się rozmnażać. Papużki są ptakami stadnymi, więc jeżeli masz więcej niż jedną parkę, jest większe prawdopodobieństwo że rozmnożą się. Do lęgów nie można dopuszczać papug poniżej 1-1,5 roku oraz nie częściej niż 2-3 razy w roku. Gdy już są w odpowiednim wieku, można powiesić budkę lęgową. Musi mieć ona wymiary około 20x 15x 15cm ( szerokość x wysokość x głębokość) oraz otwór o średnicy około 5cm, na jednym z boków. Przy otworze powinien znajdować się patyczek, żeby ułatwić wchodzenie i wychodzenie z budki. Daszek powinien być otwierany, ułatwia to kontrolowanie lęgu oraz czyszczenie budki. W jej środku nie musi być nic lub kawałki kartonu, ręczniki papierowe lub trociny z odpowiednich drzew. Najlepiej jest, gdy budka ma zagłębienie w podłodze po przeciwnej stronie niż jest otwór.
W okresie lęgów papudze trzeba podawać to co zawsze + codziennie jajko gotowane na twardo, od pierwszego do trzeciego jajka i potem jak wyklują się pisklaki do czasu kiedy rodzice przestaną karmić młode, wtedy już coraz rzadziej i w końcu tylko raz w tygodniu.
Do lęgów nie można dopuszczać papug chorych oraz słabych- ich potomstwo też takie będzie. Papugi powinny mieć stały dostęp do wapnia (najlepsza będzie sępia), samiczka jeżeli będzie miała za mało wapnia może mieć zaparcie jaja lub skorupka jajeczka będzie zbyt miękka- to i to może doprowadzić do śmierci papugi. Nie można także rozmnażać papug zbyt młodych, doprowadzi to jedynie do tego, że młode będą słabe, mało odporne na choroby, itp. To samo będzie jeżeli rozmnożysz papugi spokrewnione: będą krócej żyły, mogą być powykrzywiane, itp.
Po decyzji o rozmnażaniu należy im zapewnić spokój. Powietrze nie może być suche, powinno być lekko wilgotne. Oczywiście musi wisieć budka lęgowa. Jeżeli na dworze jest ciemno można zapewnić papudze sztuczne światło, wystarczy zapalić lampę kiedy już się ściemni. Papużka falista składa przeważnie około 5 jajek. Składa je co 2 dni, także później pisklaki wykluwają się w takim odstępie czasowym. Papużka wysiaduje jajka około 18 dni. W wysiadywaniu udział bierze tylko samiczka, samczyk dokarmia samiczkę oraz młode kiedy te wyjdą z budki. W okresie wysiadywania należy podawać więcej pokarmów soczystych, kiełek prosa i kanaru. Jajko oraz ziarno można posypać mlekiem dla niemowląt.
Pisklaki wykluwają się nagie i ślepe. Po około 11 dniach papużce zaczynają wyrastać piórka i otwierają się oczka. Ptaszek jest wtedy pokryty puszkiem. Gdy pisklak ma już około 17 dni jest już cały pokryty zaczątkami piór (wygląda wtedy jak mały jeżyk). W 19 dniu zaczynają pękać osłonki piórek. Po upływie 21 dni pisklak jest już w pełni opierzony, ale niektóre piórka mogą się jeszcze nie wydostać z osłonek. Wtedy też ptaszki zaczynają wychodzić z budki. Po upływie około 13 dni od wyjścia z budki papużki zaczynają same jeść.
Po lęgu z budki należy wyrzucić wszystko co było w środku i umyć dokładnie ją. Samą budkę już nie zakładać z powrotem.
Jest to jajko papużki falistej, te zielone kreseczki na linijce są rozmieszczone co 1 cm. Przepraszam za jakość zdjęcia.
Jedna parka przeważnie nie chce się rozmnażać. Papużki są ptakami stadnymi, więc jeżeli masz więcej niż jedną parkę, jest większe prawdopodobieństwo że rozmnożą się. Do lęgów nie można dopuszczać papug poniżej 1-1,5 roku oraz nie częściej niż 2-3 razy w roku. Gdy już są w odpowiednim wieku, można powiesić budkę lęgową. Musi mieć ona wymiary około 20x 15x 15cm ( szerokość x wysokość x głębokość) oraz otwór o średnicy około 5cm, na jednym z boków. Przy otworze powinien znajdować się patyczek, żeby ułatwić wchodzenie i wychodzenie z budki. Daszek powinien być otwierany, ułatwia to kontrolowanie lęgu oraz czyszczenie budki. W jej środku nie musi być nic lub kawałki kartonu, ręczniki papierowe lub trociny z odpowiednich drzew. Najlepiej jest, gdy budka ma zagłębienie w podłodze po przeciwnej stronie niż jest otwór.

W okresie lęgów papudze trzeba podawać to co zawsze + codziennie jajko gotowane na twardo, od pierwszego do trzeciego jajka i potem jak wyklują się pisklaki do czasu kiedy rodzice przestaną karmić młode, wtedy już coraz rzadziej i w końcu tylko raz w tygodniu.
Do lęgów nie można dopuszczać papug chorych oraz słabych- ich potomstwo też takie będzie. Papugi powinny mieć stały dostęp do wapnia (najlepsza będzie sępia), samiczka jeżeli będzie miała za mało wapnia może mieć zaparcie jaja lub skorupka jajeczka będzie zbyt miękka- to i to może doprowadzić do śmierci papugi. Nie można także rozmnażać papug zbyt młodych, doprowadzi to jedynie do tego, że młode będą słabe, mało odporne na choroby, itp. To samo będzie jeżeli rozmnożysz papugi spokrewnione: będą krócej żyły, mogą być powykrzywiane, itp.
Po decyzji o rozmnażaniu należy im zapewnić spokój. Powietrze nie może być suche, powinno być lekko wilgotne. Oczywiście musi wisieć budka lęgowa. Jeżeli na dworze jest ciemno można zapewnić papudze sztuczne światło, wystarczy zapalić lampę kiedy już się ściemni. Papużka falista składa przeważnie około 5 jajek. Składa je co 2 dni, także później pisklaki wykluwają się w takim odstępie czasowym. Papużka wysiaduje jajka około 18 dni. W wysiadywaniu udział bierze tylko samiczka, samczyk dokarmia samiczkę oraz młode kiedy te wyjdą z budki. W okresie wysiadywania należy podawać więcej pokarmów soczystych, kiełek prosa i kanaru. Jajko oraz ziarno można posypać mlekiem dla niemowląt.
Pisklaki wykluwają się nagie i ślepe. Po około 11 dniach papużce zaczynają wyrastać piórka i otwierają się oczka. Ptaszek jest wtedy pokryty puszkiem. Gdy pisklak ma już około 17 dni jest już cały pokryty zaczątkami piór (wygląda wtedy jak mały jeżyk). W 19 dniu zaczynają pękać osłonki piórek. Po upływie 21 dni pisklak jest już w pełni opierzony, ale niektóre piórka mogą się jeszcze nie wydostać z osłonek. Wtedy też ptaszki zaczynają wychodzić z budki. Po upływie około 13 dni od wyjścia z budki papużki zaczynają same jeść.
Po lęgu z budki należy wyrzucić wszystko co było w środku i umyć dokładnie ją. Samą budkę już nie zakładać z powrotem.
Jest to jajko papużki falistej, te zielone kreseczki na linijce są rozmieszczone co 1 cm. Przepraszam za jakość zdjęcia.

Jak zabezpieczyć pokój przed papużką falistą!!
Na pierwsze loty wszystkie lustra i szyby powinno się czymś zasłonić lub nalepić na nie ciemne nalepki (np. latające ptaki). Wszystkie ostre rogi powinny być zakryte np. kocem. Wszędzie powinny być porozwieszane gałęzie, żeby ptaszek miał gdzie usiąść. Najwięcej powinno być ich pod sufitem. Z drzwiczek najlepiej zrobić taki pomościk/balkonik. Jeżeli się tego nie zrobi papużce będzie ciężko wrócić z powrotem do klatki. Drzwiczki można związać łańcuszkiem albo przyczepić żerdkę tak aby ptaszek mógł swobodnie wejść i wyjść z klatki. Może opiszę to dokładniej:
Można go zrobić z zepsutego- nieużywanego łańcuszka, związać nim koniec drzwiczek i klatkę.
Jest jeszcze drugi rodzaj mostka, wystarczy zaczepić żerdkę na zewnątrz klatki tak żeby papudze było łatwo wchodzić i wychodzić z klatki. Papużka pewnie nie wyjdzie od razu, nie wyciągaj jej na siłę. Możesz przy wyjściu położyć kłosek prosa senegalskiego. Zostaw wtedy papużkę już w spokoju, niech sama zdecyduje czy chce teraz wyjść. Nie podawaj jedzenia poza klatką, ponieważ wtedy papuga może nie wrócić do klatki. W pokoju kiedy lata papuga nie może być otwartego okna. Chyba że jest w nim siatka. Ochroną przed wyfrunięciem papugi nie może być firana. Papuga może wlecieć pod firanę, polecieć w kierunku okna, wylecieć przez nie lub zawieje wiatr, odwieje firankę i papuga wyleci. Gdy papuga odbywa pierwsze loty nie przeganiaj jej z miejsc, które są zabronione dla papugi. Przestraszy się i może stracić zaufanie. Później gdy pozna pokój można powiesić jakieś "straszaki" żeby papuga tam nie siadała. Możliwe też jest że już tam więcej nie usiądzie. Nie łap papugi w rękę gdy nie będzie chciała wrócić do klatki. Po pewnym czasie mocno zgłodnieje i wróci. Możesz ją zachęcać aby wróciła. Jeżeli papuga nie będzie wracać, będzie się już ściemniać, najlepiej by było ją wtedy zostawić na noc w pokoju i następnego dnia znowu można zacząć przekonywać ją żeby wróciła do klatki. Jeżeli akurat nie możesz zostawić papugi na noc w pokoju to jedynym wyjściem jest złapanie papugi. Jedna osoba powinna stać i czekać aż druga osoba złapie papugę (lepiej nie używać ręcznika itp. przez gołe ręce najlepiej da się wyczuć czy papuga nie jest za mocno ściskana, można jedynie założyć rękawiczki), jeżeli druga osoba już złapie papugę i włoży ją do klatki to ta pierwsza zapala światło. Tak samo będzie, gdy papuga nie zostanie złapana, a odleci to wtedy ta pierwsza osoba musi natychmiast zapalić światło.
Loty papugi
Następne loty papugi będą już o wiele ładniejsze. Papuga nie będzie się już obijać o ściany i meble. Można powoli odsłaniać szyby i lustra. Kanty także. Poza klatką można postawić już pierwsze place zabaw, gdzie papużka będzie mogła się bawić.
Podsumowanie:
Nie można mieć otwartego okna kiedy papużka lata po pokoju. Trzeba odpowiednio zabezpieczyć pokój przed wypuszczeniem papugi.
Można go zrobić z zepsutego- nieużywanego łańcuszka, związać nim koniec drzwiczek i klatkę.
Jest jeszcze drugi rodzaj mostka, wystarczy zaczepić żerdkę na zewnątrz klatki tak żeby papudze było łatwo wchodzić i wychodzić z klatki. Papużka pewnie nie wyjdzie od razu, nie wyciągaj jej na siłę. Możesz przy wyjściu położyć kłosek prosa senegalskiego. Zostaw wtedy papużkę już w spokoju, niech sama zdecyduje czy chce teraz wyjść. Nie podawaj jedzenia poza klatką, ponieważ wtedy papuga może nie wrócić do klatki. W pokoju kiedy lata papuga nie może być otwartego okna. Chyba że jest w nim siatka. Ochroną przed wyfrunięciem papugi nie może być firana. Papuga może wlecieć pod firanę, polecieć w kierunku okna, wylecieć przez nie lub zawieje wiatr, odwieje firankę i papuga wyleci. Gdy papuga odbywa pierwsze loty nie przeganiaj jej z miejsc, które są zabronione dla papugi. Przestraszy się i może stracić zaufanie. Później gdy pozna pokój można powiesić jakieś "straszaki" żeby papuga tam nie siadała. Możliwe też jest że już tam więcej nie usiądzie. Nie łap papugi w rękę gdy nie będzie chciała wrócić do klatki. Po pewnym czasie mocno zgłodnieje i wróci. Możesz ją zachęcać aby wróciła. Jeżeli papuga nie będzie wracać, będzie się już ściemniać, najlepiej by było ją wtedy zostawić na noc w pokoju i następnego dnia znowu można zacząć przekonywać ją żeby wróciła do klatki. Jeżeli akurat nie możesz zostawić papugi na noc w pokoju to jedynym wyjściem jest złapanie papugi. Jedna osoba powinna stać i czekać aż druga osoba złapie papugę (lepiej nie używać ręcznika itp. przez gołe ręce najlepiej da się wyczuć czy papuga nie jest za mocno ściskana, można jedynie założyć rękawiczki), jeżeli druga osoba już złapie papugę i włoży ją do klatki to ta pierwsza zapala światło. Tak samo będzie, gdy papuga nie zostanie złapana, a odleci to wtedy ta pierwsza osoba musi natychmiast zapalić światło.
Loty papugi
Następne loty papugi będą już o wiele ładniejsze. Papuga nie będzie się już obijać o ściany i meble. Można powoli odsłaniać szyby i lustra. Kanty także. Poza klatką można postawić już pierwsze place zabaw, gdzie papużka będzie mogła się bawić.
Podsumowanie:
Nie można mieć otwartego okna kiedy papużka lata po pokoju. Trzeba odpowiednio zabezpieczyć pokój przed wypuszczeniem papugi.
''Spacerki'' z papużką falistą!!
Może niektórzy zastanawiają się dlaczego słowo: spacerek, wzięłam w cudzysłów. Zrobiłam to, ponieważ z papugą nie wychodzi się na spacery, a jedynie wychodzi się z nią na dwór aby zażyła kąpieli słonecznej i przewietrzyła się.
Z papużką falistą można zacząć wychodzić na dwór kiedy nie będzie wiał za mocny wiatr i nie będzie za zimno. Trzeba dopilnować żeby nie było mocnych skoków temperatur pomiędzy temperaturą w domu i na zewnątrz.
Zanim wystawisz papugę na balkon lub wyjdziesz z nią na podwórko upewnij się, że klatka jest odpowiednio zabezpieczona. Karmniczki można zawiązać gumką lub kawałkiem sznurka.

Drzwiczki można zamknąć na kłódeczkę (np. taką od pamiętnika) lub zawiązać czymś (np. sznurkiem).

Dno od klatki najlepiej zabezpieczyć przywiązując je np. sznurkiem lub jakimś paskiem.

Z tak przygotowaną klatką można już wystawić ptaszka na balkon lub na podwórko. Miejsce to nie może być w pobliżu ulicy. Klatka nie może stać tylko na słońcu. Musi być ona w połowie na cieniu.
Z papużką falistą można zacząć wychodzić na dwór kiedy nie będzie wiał za mocny wiatr i nie będzie za zimno. Trzeba dopilnować żeby nie było mocnych skoków temperatur pomiędzy temperaturą w domu i na zewnątrz.
Zanim wystawisz papugę na balkon lub wyjdziesz z nią na podwórko upewnij się, że klatka jest odpowiednio zabezpieczona. Karmniczki można zawiązać gumką lub kawałkiem sznurka.

Drzwiczki można zamknąć na kłódeczkę (np. taką od pamiętnika) lub zawiązać czymś (np. sznurkiem).

Dno od klatki najlepiej zabezpieczyć przywiązując je np. sznurkiem lub jakimś paskiem.

Z tak przygotowaną klatką można już wystawić ptaszka na balkon lub na podwórko. Miejsce to nie może być w pobliżu ulicy. Klatka nie może stać tylko na słońcu. Musi być ona w połowie na cieniu.
Akcesoria dla papużki falistej!!!
karmniki
W klatce powinno być o jeden karmnik więcej niż jest papug + poidełko. Są różne rodzaje karmników:
W klatce powinno być o jeden karmnik więcej niż jest papug + poidełko. Są różne rodzaje karmników:
- zewnętrzne
- wewnętrzne
- automatyczne
- miseczka- można postawić małą miseczkę na dno, kiedy papużka nie chce jeść w pierwszych dniach ze "zwykłego" karmnika
To jaki rodzaj karmnika wybierzemy zależy tylko od nas. Razem z klatkami są przeważnie sprzedawane zewnętrzne.
Z poidełkiem sprawa wygląda tak samo.
Do kąpieli papuga może używać specjalnego baseniku lub talerza. Jeżeli papużka lubi być pryskana można ją pryskać wodą ze zraszacza do kwiatów.
W klatce musi być także chociaż jedna zabawka, ale o tym więcej w dziale Zabawki
Do kąpieli papuga może używać specjalnego baseniku lub talerza. Jeżeli papużka lubi być pryskana można ją pryskać wodą ze zraszacza do kwiatów.
W klatce musi być także chociaż jedna zabawka, ale o tym więcej w dziale Zabawki
Zanim zabierzesz się za robienie żerdek, upewnij się że masz odpowiednie, nietrujące drzewo lub gałązki (zobacz Bezpieczne drzewa).
Nigdy nie kupuj nakładek ściernych.
Nie ścierają one pazurków, a ptaszek ociera sobie łapki. Te nakładki działają jak papier ścierny. Jeżeli jesteś przekonany że jest to dobre rozwiązanie- spróbuj chodzić boso po papierze ściernym.
Plastikowe żerdki nie ścierają pazurków, nie trenują łapek, a papużka może dostać od nich odcisków.
Żerdka ma odpowiednią średnicę kiedy pazurki opierają się o patyczek i paluszki ptaszka nie zawijają się czyli około 2-3 cm. Jeżeli takie żerdki są w klatce, pazurki same powinny się ścierać.
Gałązkę obcinaj tak żeby była ona większa około 2 cm od przyległej ścianki klatki. Końce możesz włożyć pomiędzy pręty. Z gałązki nie zdzieraj kory (papużki mają z nią wiele zabawy, a jeszcze przy tym ścierają sobie dzióbek i pazurki), przed włożeniem do klatki dokładnie umyj ją.
Zamieszczę tutaj kilka sposobów jak umieścić żerdkę w klatce.

Nigdy nie kupuj nakładek ściernych.
Nie ścierają one pazurków, a ptaszek ociera sobie łapki. Te nakładki działają jak papier ścierny. Jeżeli jesteś przekonany że jest to dobre rozwiązanie- spróbuj chodzić boso po papierze ściernym.
Plastikowe żerdki nie ścierają pazurków, nie trenują łapek, a papużka może dostać od nich odcisków.
Żerdka ma odpowiednią średnicę kiedy pazurki opierają się o patyczek i paluszki ptaszka nie zawijają się czyli około 2-3 cm. Jeżeli takie żerdki są w klatce, pazurki same powinny się ścierać.
Gałązkę obcinaj tak żeby była ona większa około 2 cm od przyległej ścianki klatki. Końce możesz włożyć pomiędzy pręty. Z gałązki nie zdzieraj kory (papużki mają z nią wiele zabawy, a jeszcze przy tym ścierają sobie dzióbek i pazurki), przed włożeniem do klatki dokładnie umyj ją.
Zamieszczę tutaj kilka sposobów jak umieścić żerdkę w klatce.

Choroby papużki falistej!!
Chorobę można poznać po tym że papuga jest osowiała, może mniej jeść, może więcej spać. Będzie się inaczej zachowywać, będzie spokojna. Może częściej się drapać w niektórych miejscach. Ogółem jej zachowanie może ulec zmianie, może także wymiotować. Początkowych objawów można nie zauważyć jak się dobrze nie zna swojej papużki
.
Biegunkę rozpoznamy po tym, że kupki nie są zwinięte w "robaczka", a są takie rozwalone (mogą przypominać taką papkę). Czasami gdy papuga ma biegunkę ma pobrudzony kuperek. W takiej sytuacji należy kuperek umyć jeżeli sama sobie nie poradzi.
Biegunka:
Zdjęcie pochodzi z książki "Papugi i Papużki" autor: Eva Maria Bartenschlager
Świerzb inaczej zwany świerzbowcem są to roztocza które żerują na woskówce, nóżkach, dziobie, przy oczach. Świerzbowca się dusi olejem parafinowym lub wazeliną. Miejsca zaatakowane przez świerzba należy przemywać przez dość długi okres (7-10 dni), raz dziennie. Wazelinę i parafinę kupimy w aptece.
Jak rozpoznać świerzbowca?
Jest koloru białego lub jasno szarego. Wygląda to jak taka narośl. Papuga często drapie się w tym miejscu. Jeżeli by się dobrze przyjrzało tej narośli to dostrzegłoby się małe kanaliki.
Jeżeli świerzb jest już zaawansowany musimy się wtedy udać do weterynarza. Przepisze on specjalną maść.
Możliwe że papuga nudzi się i wyrywa sobie piórka. Trzeba wtedy zapewnić papudze różne zabawki (zobacz Zabawki). Może stare się już znudziły ptaszkowi więc wymień je na nowe. Jeżeli jest to samotna papużka to przebywaj więcej z nią.
Wyrywanie piór może być jeszcze przyczyną pasożytów które żyją na piórach.
Jeżeli papudze nie widać że wyrwała sobie piórko/ piórka to nie jest to wyrywanie. Ptaszek po prostu przechodzi pierzenie.
Jeżeli papudze długo widać miejsca bez piór, nawet bez ich zaczątków to doradzałabym iść do weterynarza.
.
Biegunkę rozpoznamy po tym, że kupki nie są zwinięte w "robaczka", a są takie rozwalone (mogą przypominać taką papkę). Czasami gdy papuga ma biegunkę ma pobrudzony kuperek. W takiej sytuacji należy kuperek umyć jeżeli sama sobie nie poradzi.
Biegunka:

Świerzb inaczej zwany świerzbowcem są to roztocza które żerują na woskówce, nóżkach, dziobie, przy oczach. Świerzbowca się dusi olejem parafinowym lub wazeliną. Miejsca zaatakowane przez świerzba należy przemywać przez dość długi okres (7-10 dni), raz dziennie. Wazelinę i parafinę kupimy w aptece.
Jak rozpoznać świerzbowca?
Jest koloru białego lub jasno szarego. Wygląda to jak taka narośl. Papuga często drapie się w tym miejscu. Jeżeli by się dobrze przyjrzało tej narośli to dostrzegłoby się małe kanaliki.
Jeżeli świerzb jest już zaawansowany musimy się wtedy udać do weterynarza. Przepisze on specjalną maść.

Jeżeli papudze nie widać że wyrwała sobie piórko/ piórka to nie jest to wyrywanie. Ptaszek po prostu przechodzi pierzenie.
Jeżeli papudze długo widać miejsca bez piór, nawet bez ich zaczątków to doradzałabym iść do weterynarza.
Na początku trzeba być pewnym że pazurki przerosły.
Przez pazurek widać naczynko krwionośne. Kiedy około 1 do 2-3 mm jest ono oddalone od końca pazurka- jest to "normalna" długość. Powyżej 3 mm jest to niewielki przerost, a kiedy już papużce te pazurki mocno się zawijają to mamy do czynienia z dużym przerostem, wtedy już trzeba je obciąć.
Pazurki obcina się około 1-2 mm od końca naczynka krwionośnego. Należy uważać aby go nie uszkodzić. Najlepiej jest obcinać pazurki specjalnymi nożyczkami.
Odpowiedni kąt, pazurek dobrze obcięty

Pazurek źle obcięty

Pazurek źle obcięty

Jeżeli przypadkowo uszkodzisz naczynka krwionośne i poleci troszeczkę krwi to nie martw się. Papużce nic się nie stanie. Rankę posyp mąka kukurydzianą lub inną tylko nie żytnią i niezawierającą mąkę żytnią. Zmień żerdki na "mniejsze" (o mniejszej średnicy) żeby ptaszek nie zdzierał sobie świeżej ranki.
Co zrobić jak przerośnie dziób?
W takiej sytuacji należy wybrać się do dobrego weterynarza. Jedynie osoba wiedząca jak obciąć dziób ptaka może to robić.
Przez pazurek widać naczynko krwionośne. Kiedy około 1 do 2-3 mm jest ono oddalone od końca pazurka- jest to "normalna" długość. Powyżej 3 mm jest to niewielki przerost, a kiedy już papużce te pazurki mocno się zawijają to mamy do czynienia z dużym przerostem, wtedy już trzeba je obciąć.
Pazurki obcina się około 1-2 mm od końca naczynka krwionośnego. Należy uważać aby go nie uszkodzić. Najlepiej jest obcinać pazurki specjalnymi nożyczkami.
Odpowiedni kąt, pazurek dobrze obcięty

Pazurek źle obcięty

Pazurek źle obcięty

Jeżeli przypadkowo uszkodzisz naczynka krwionośne i poleci troszeczkę krwi to nie martw się. Papużce nic się nie stanie. Rankę posyp mąka kukurydzianą lub inną tylko nie żytnią i niezawierającą mąkę żytnią. Zmień żerdki na "mniejsze" (o mniejszej średnicy) żeby ptaszek nie zdzierał sobie świeżej ranki.
Co zrobić jak przerośnie dziób?
W takiej sytuacji należy wybrać się do dobrego weterynarza. Jedynie osoba wiedząca jak obciąć dziób ptaka może to robić.
Jak objawia się zaparcie?
Zaparcie jaja mogą mieć tylko samiczki. Ptaszek ma lekko rozchylone nóżki, w dolnej części brzucha widać jakby jajko, wybrzuszenie.
Jak leczyć?
Papużkę należy przenieść do cieplejszego pomieszczenia i bardziej wilgotnego. Należy podać jeszcze sepie/ wapno jeżeli nie było tego w klatce. Najlepszym pomieszczeniem byłaby łazienka, wystarczy postawić papużkę np. na pralce (w klatce) i do wanny nalać gorącej wody. Reszta papug ze stada zostaje w pokoju w którym papugi normalnie przebywają.
Zaparcie jaja mogą mieć tylko samiczki. Ptaszek ma lekko rozchylone nóżki, w dolnej części brzucha widać jakby jajko, wybrzuszenie.
Jak leczyć?
Papużkę należy przenieść do cieplejszego pomieszczenia i bardziej wilgotnego. Należy podać jeszcze sepie/ wapno jeżeli nie było tego w klatce. Najlepszym pomieszczeniem byłaby łazienka, wystarczy postawić papużkę np. na pralce (w klatce) i do wanny nalać gorącej wody. Reszta papug ze stada zostaje w pokoju w którym papugi normalnie przebywają.
Co trzeba zrobić gdy papuga jest gruba? Na początku trzeba stwierdzić czy ona rzeczywiście ma nadwagę.
Zdjęcie pochodzi z książki "Papugi i Papużki" autor: Eva Maria Bartenschlager
Do sprawdzenia stanu mostka musimy złapać papużkę w rękę.
Jeżeli stwierdzimy że nasza papuga jest za gruba musimy:
- zmienić dietę- "0" kolb, "0" prosa senegalskiego, ograniczyć do minimum słonecznik, dużo owoców, warzyw i zielenin - tryb życia- dużo ruchu, mało siedzenia w klatce, jeżeli papuga jest oswojona to możemy robić z nią ćwiczenia (nisko nad poduszką zmuszamy papugę żeby machała skrzydłami)
Jeżeli papuga jest za chuda jest to na pewno spowodowane jakąś chorobą.

Do sprawdzenia stanu mostka musimy złapać papużkę w rękę.
Jeżeli stwierdzimy że nasza papuga jest za gruba musimy:
- zmienić dietę- "0" kolb, "0" prosa senegalskiego, ograniczyć do minimum słonecznik, dużo owoców, warzyw i zielenin - tryb życia- dużo ruchu, mało siedzenia w klatce, jeżeli papuga jest oswojona to możemy robić z nią ćwiczenia (nisko nad poduszką zmuszamy papugę żeby machała skrzydłami)
Jeżeli papuga jest za chuda jest to na pewno spowodowane jakąś chorobą.
Pasożyty te bez problemu zauważyć można gołym okiem. Uszkadzają one pióra, które często wtedy wypadają. Powodują także swędzenie. Jeżeli zauważysz piórojada na swojej papudze (przeważnie można je zauważyć na karku, plecach, szyi) powinieneś szybko iść do dobrego weterynarza.
Biologia o papużce falistej!!
Rodzina papug Psittacidae(psittacus z łaciny papuga) jest bardzo liczna. Naukowcy zaliczają do niej około 328 gatunków ptaków (7 podrodzin i 71 rodzajów). Wszystkie papugi są bardzo inteligentne. Obecnie zamieszkują: wszystkie kontynenty oprócz Europy i Antarktydy.
Papugi mają mocny dziób, cztery palce (1 i 4 z tyłu oraz 2 i 3 z przodu), dość krótkie kończyny tylnie, ostre pazurki.
Tak jak każdy ptak, papużka ma 9 worków powietrznych.
Zdjęcie pochodzi z książki "Papugi i Papużki" autor: Eva Maria Bartenschlager
Worki powietrzne umożliwiają papudze lot.
Zdjęcie pochodzi z książki "Papugi i Papużki" autor: Eva Maria Bartenschlager
Papugi mają dość ostry haczykowaty dziób, który świetnie nadaje się do łuskania ziarna , jedzenia pokarmów miękkich. Mają cztery palce, dwa z przodu i dwa z tyłu. Pierwszy i czwarty jest skierowany do tyłu, a drugi i trzeci do przodu. Umożliwiają one ptaszkowi siedzieć na żerdce, kłosie ziarna, itp. Gruby, dobrze umięśniony język jest bardzo przydatny do np. zbadania otoczenia lub zgniatania pokarmu.
Wole spełnia funkcję przy trawieniu pokarmu oraz odchowaniu młodych. W nim gromadzi się pokarm, który jest następnie nadtrawiany za pomocą specjalnej wydzieliny.
Papużki mają jeden żołądek podzielony na dwie części (gruczołowy i mięśniowy). W gruczołowym odbywa się proces trawienia, a w mięśniowym są rozdrabniane ziarna.
Papużki jak wszystkie patki mają kości puste w środku co umożliwia im w zbicie się w powietrze. Takie kości nazywają się pneumatycznymi. Nasze pupile mają niezwykle długą szyję. Prawie wszystkie ssaki mają 7 kręgów szyjnych, a ptaki od 10 do 18.
Wyróżniamy kilka następujących rodzajów piór.
1- sterówki
2 i 4- pokrywowe
3- lotki
5- puchowe
fot. Kamila
Papugi mają kilka tysięcy piór na ciele. Jedyne nie opierzone miejsca to:
Papugi mają mocny dziób, cztery palce (1 i 4 z tyłu oraz 2 i 3 z przodu), dość krótkie kończyny tylnie, ostre pazurki.
Tak jak każdy ptak, papużka ma 9 worków powietrznych.

Worki powietrzne umożliwiają papudze lot.
Zdjęcie pochodzi z książki "Papugi i Papużki" autor: Eva Maria Bartenschlager
Papugi mają dość ostry haczykowaty dziób, który świetnie nadaje się do łuskania ziarna , jedzenia pokarmów miękkich. Mają cztery palce, dwa z przodu i dwa z tyłu. Pierwszy i czwarty jest skierowany do tyłu, a drugi i trzeci do przodu. Umożliwiają one ptaszkowi siedzieć na żerdce, kłosie ziarna, itp. Gruby, dobrze umięśniony język jest bardzo przydatny do np. zbadania otoczenia lub zgniatania pokarmu.
Wole spełnia funkcję przy trawieniu pokarmu oraz odchowaniu młodych. W nim gromadzi się pokarm, który jest następnie nadtrawiany za pomocą specjalnej wydzieliny.
Papużki mają jeden żołądek podzielony na dwie części (gruczołowy i mięśniowy). W gruczołowym odbywa się proces trawienia, a w mięśniowym są rozdrabniane ziarna.
Papużki jak wszystkie patki mają kości puste w środku co umożliwia im w zbicie się w powietrze. Takie kości nazywają się pneumatycznymi. Nasze pupile mają niezwykle długą szyję. Prawie wszystkie ssaki mają 7 kręgów szyjnych, a ptaki od 10 do 18.
Wyróżniamy kilka następujących rodzajów piór.

1- sterówki
2 i 4- pokrywowe
3- lotki
5- puchowe

Papugi mają kilka tysięcy piór na ciele. Jedyne nie opierzone miejsca to:
- dziób
- łapki
- kuperek
Papuga nie wymienia od razu wszystkich piór naraz- robi to stopniowo, a ten proces nazywa się pierzeniem. Są okresy nasilonego pierzenia, wtedy papużka wymienia więcej piór. W tym okresie możemy częściej podawać jajko (2-3 razy w tygodniu).
Rola poszczególnych gatunków piór:
Pióra puchowe chronią przed wyziębieniem oraz wilgocią.
Pióra pokrywowe (lub konturowe) nadają kolor papużce, kształtują sylwetkę ptaszka od zewnątrz.
Lotki ptak dzięki nim lata, podnosząc je i opuszczając wzbijają się w powietrze.
Sterówki nadają kierunek lotu
Rola poszczególnych gatunków piór:
Pióra puchowe chronią przed wyziębieniem oraz wilgocią.
Pióra pokrywowe (lub konturowe) nadają kolor papużce, kształtują sylwetkę ptaszka od zewnątrz.
Lotki ptak dzięki nim lata, podnosząc je i opuszczając wzbijają się w powietrze.
Sterówki nadają kierunek lotu
Opis papużki falistej!!
Nie jesteście pewni czy wybrać właśnie papużkę falistą na swojego przyjaciela? Przybliżę trochę Wam ich charakterki. Pamiętajcie jednak, że każda papużka ma inny charakter.
Lubią śpiewać i wrzeszczeć. Nie robią tego np. tylko po południu. Moje papugi śpiewają prawie przez cały dzień. Jednak są one wyjątkowo grzeczne bo pozwalają mi się rano wyspać. Papużki także dużo śmiecą. Nie tylko w klatce ale także poza nią są łupinki ziarna i inne śmiecie. Gdy latają po pokoju to załatwiają się tam gdzie są. Odchody łatwo się sprząta i nie maja one zapachu. Lubią wszystko niszczyć ale gdy damy im zabawki, to zajmą się nimi. Są ciekawskie, sprytne i nie lubią ciągle siedzieć w tym samym miejscu. Dość szybko się oswajają i przywiązują do człowieka. Zrobią wszystko żeby uszczęśliwić swojego właściciela.
Jedną czy kilka? Wiele osób, które chcą mieć papugę zastanawiają się nad tym. Jedna może się szybciej oswoić. Jednak ja miałam taki przypadek, że miałam dwie papużki faliste i jeden z nich oswoił się w pierwszym-drugim dniu i był moim najlepszym przyjacielem, był bardzo oswojony. "Wyjątek potwierdza regułę." Jedna papużka będzie naszym najlepszym przyjacielem, jeżeli poświęcimy jej odpowiednio dużo czasu. Będzie chciała przebywać tylko z nami. Jedną papużkę możesz sobie kupić jeżeli posiadasz dużo wolnego czasu, którego możesz poświęcić papudze. Minimum czasu spędzanego z papugą jest kilka godzin (2-3 godziny). Jednak lepiej by było gdy byśmy spędzali większość dnia z nią.
Kilka papug zajmuje się sobą. Nie trzeba tak wiele czasu im poświęcać. Jest mniejsza szansa że się oswoją. Można podziwiać jak razem latają, jak "rozmawiają" ze sobą. Jeżeli są oswojone i uważają nas za członków stada to wszystkie po kolei zaczynają nas wołać, pięknie to wygląda. Będą także próbowały poświęcać ci sporo uwagi oraz będą ją zwracać na siebie. Nie będą tak tęsknić gdy gdzieś wyjdziemy tak jak samotna papużka. Można obserwować różne zachowania i charaktery.
Samczyk czy samiczka? W sklepie zoologicznym przeważnie (nie wszędzie) nie znają się na papugach, nie wiedzą jak rozróżnić ich płeć. Sami pooglądajcie i rozpoznajcie płeć wybranego ptaszka (zobacz Jak rozpoznać płeć?).
Samczyki chętniej chwytają słówka od samiczek. Jednakże zależy to od charakteru papugi. Potrafią ładniej śpiewać. Mogą karmić różne przedmioty (jeżeli są same, gdy maja kolegę lub koleżankę to tego nie robią. Samczyki są łagodniejsze, nie traktują swej klatki jako terytorium.
Samiczki podobno bardziej przywiązują się do człowieka, ale nie wiem czy to prawda. Swoją klatkę mogą traktować jako swoje terytorium, nie przeszkadza to jednak w niczym ponieważ przecież nie będziemy tam wkładać rąk. Jak papuga jest poza klatką wtedy wymieniamy jej jedzenie. Samiczka może składać jajka, nawet kiedy nie ma budki lęgowej (to zdarza się rzadko).
Najlepiej jest gdy papuga wybierze człowieka a nie człowiek papugę, wtedy prawie na pewno się oswoi. Wybranie to polega na tym, że ptaszek np. spogląda na ciebie, podchodzi. Możemy także wybrać papugę która nam się najbardziej podoba.
Lepiej nie kupować papugi, która wygląda na chorą.
Lubią śpiewać i wrzeszczeć. Nie robią tego np. tylko po południu. Moje papugi śpiewają prawie przez cały dzień. Jednak są one wyjątkowo grzeczne bo pozwalają mi się rano wyspać. Papużki także dużo śmiecą. Nie tylko w klatce ale także poza nią są łupinki ziarna i inne śmiecie. Gdy latają po pokoju to załatwiają się tam gdzie są. Odchody łatwo się sprząta i nie maja one zapachu. Lubią wszystko niszczyć ale gdy damy im zabawki, to zajmą się nimi. Są ciekawskie, sprytne i nie lubią ciągle siedzieć w tym samym miejscu. Dość szybko się oswajają i przywiązują do człowieka. Zrobią wszystko żeby uszczęśliwić swojego właściciela.
Jedną czy kilka? Wiele osób, które chcą mieć papugę zastanawiają się nad tym. Jedna może się szybciej oswoić. Jednak ja miałam taki przypadek, że miałam dwie papużki faliste i jeden z nich oswoił się w pierwszym-drugim dniu i był moim najlepszym przyjacielem, był bardzo oswojony. "Wyjątek potwierdza regułę." Jedna papużka będzie naszym najlepszym przyjacielem, jeżeli poświęcimy jej odpowiednio dużo czasu. Będzie chciała przebywać tylko z nami. Jedną papużkę możesz sobie kupić jeżeli posiadasz dużo wolnego czasu, którego możesz poświęcić papudze. Minimum czasu spędzanego z papugą jest kilka godzin (2-3 godziny). Jednak lepiej by było gdy byśmy spędzali większość dnia z nią.
Kilka papug zajmuje się sobą. Nie trzeba tak wiele czasu im poświęcać. Jest mniejsza szansa że się oswoją. Można podziwiać jak razem latają, jak "rozmawiają" ze sobą. Jeżeli są oswojone i uważają nas za członków stada to wszystkie po kolei zaczynają nas wołać, pięknie to wygląda. Będą także próbowały poświęcać ci sporo uwagi oraz będą ją zwracać na siebie. Nie będą tak tęsknić gdy gdzieś wyjdziemy tak jak samotna papużka. Można obserwować różne zachowania i charaktery.
Samczyk czy samiczka? W sklepie zoologicznym przeważnie (nie wszędzie) nie znają się na papugach, nie wiedzą jak rozróżnić ich płeć. Sami pooglądajcie i rozpoznajcie płeć wybranego ptaszka (zobacz Jak rozpoznać płeć?).
Samczyki chętniej chwytają słówka od samiczek. Jednakże zależy to od charakteru papugi. Potrafią ładniej śpiewać. Mogą karmić różne przedmioty (jeżeli są same, gdy maja kolegę lub koleżankę to tego nie robią. Samczyki są łagodniejsze, nie traktują swej klatki jako terytorium.
Samiczki podobno bardziej przywiązują się do człowieka, ale nie wiem czy to prawda. Swoją klatkę mogą traktować jako swoje terytorium, nie przeszkadza to jednak w niczym ponieważ przecież nie będziemy tam wkładać rąk. Jak papuga jest poza klatką wtedy wymieniamy jej jedzenie. Samiczka może składać jajka, nawet kiedy nie ma budki lęgowej (to zdarza się rzadko).
Najlepiej jest gdy papuga wybierze człowieka a nie człowiek papugę, wtedy prawie na pewno się oswoi. Wybranie to polega na tym, że ptaszek np. spogląda na ciebie, podchodzi. Możemy także wybrać papugę która nam się najbardziej podoba.
Lepiej nie kupować papugi, która wygląda na chorą.
Papużka falista (Melopsittacus Undulatus). Żyją one średnio 13 lat w niewoli. Ich naturalne środowisko to Australia, dzisiaj także zamieszkują jej tereny. Od czubka głowy po sam koniuszek ogona papużka ma około 20 cm. Budowę ciała ma smukłą. Posiada długi ogon, jest on zazwyczaj czarny (zależy to od mutacji, czarnego nie będą miały albinosy, lutino, szaroskrzydłe itp.). Na skrzydłach oraz główce posiada piękne fale. Niektóre mutacje są pozbawione tego wzorku. Pióra na policzkach ozdabiają fioletowe "łezki" i czarne "perełki". Wszystkie papużki faliste mają czarne oczy, z wiekiem widać coraz więcej białej tęczówki. Albinos i lutino mają czerwone oczy. Tak jak każdy ptak, papużka ma 9 worków powietrznPapużka falista (Melopsittacus undulatus) pochodzi z Australii. Żyje na całym tym obszarze z wyjątkiem wybrzeży. W naturze występuje tylko w kolorze zielonym. Gdy urodzi się jakaś papużka falista o innym kolorze zostaje ona zabita przez rodziców, ponieważ i tak by nie przeżyła- z powodu swojej odmienności jest łatwym celem dla drapieżnika. Zamieszkuje porośnięte trawiastą roślinnością równiny. Przemierzają duże odległości w poszukiwaniu pożywienia. Papużki faliste gdy lecą zachowują się bardzo głośno.
Jest to dość proste u naturalnie ubarwionych lub u niebieskich osobników. Jeżeli papuga ma ciemno niebieską woskówkę to jest to 100% samczyk. Samiczki nigdy nie mają ciemnej woskówki, przeważnie jest ona koloru jasno niebieskiego, brązowego lub beżowego. W pewnych okresach woskówka samiczki marszczy się i staje się brązowa. Jest to normalne, ale tylko u samiczek u samców wskazuje to na chorobę. U odmian które mają jasne upierzenie samce nie będą mieć ciemno niebieskich woskówek. Będą one jaśniejsze, ale nadal można rozpoznać czy jest to on czy ona, ponieważ samiczki przy dziurkach mają jaśniejszą woskówkę. U albinosów i lutino samce nie mają niebieskiej woskówki, będzie ona różowa. Tak samo jak u młodych osobników, samiczki mają fioletową, a samce różową. Można także rozpoznać płeć po kształcie łebka, u samic jest on zaokrąglony, a u samców bardziej kanciasty. Nie jest to jednak 100% sposób. Niektórzy mówią, że jak ptaszek śpiewa to jest to samiec, a jak skrzeczy to samiczka, nie można się tym jednakże kierować, ponieważ samiczki śpiewają czasami tak samo ładnie jak samczyki. Jest jeszcze jeden sposób, jeżeli ptaszek zniesie jajko to jest 100% samiczką.
To jest samiczka

A to jest samczyk

To jest samiczka

A to jest samczyk

Jakie są wymagania papugi? Ktoś pomyślałby, że wystarczy tylko wymienić jedzenie, raz na jakiś czas wymienić wodę, trochę pobawić się papugą i to wszystko.
Jeżeli ktoś tak myśli to jest w błędzie. Nie wystarczy tylko to co napisałam w pierwszym zdaniu. Nie można także bawić siępapugą! Papudze trzeba codziennie wymieniać jedzenie oraz co najmniej raz dziennie wodę. Kuwetę należy myć około raz na tydzień a szufladę raz na 2-3 dni. Oczywiście jak posiadasz więcej niż 1-2papużki to musisz sprzątać częściej. Całą klatkę trzeba umyć i wyparzyć około raz w miesiącu. Papużka potrzebuje także się wylatać. Po około 2 tygodniach od zakupu można już wypuścić papużkę (zobacz Jak zabezpieczyć pokój?). Papużka musi także mieć zabawki do zabawy (zobacz Zabawki).
Jeżeli ktoś tak myśli to jest w błędzie. Nie wystarczy tylko to co napisałam w pierwszym zdaniu. Nie można także bawić siępapugą! Papudze trzeba codziennie wymieniać jedzenie oraz co najmniej raz dziennie wodę. Kuwetę należy myć około raz na tydzień a szufladę raz na 2-3 dni. Oczywiście jak posiadasz więcej niż 1-2papużki to musisz sprzątać częściej. Całą klatkę trzeba umyć i wyparzyć około raz w miesiącu. Papużka potrzebuje także się wylatać. Po około 2 tygodniach od zakupu można już wypuścić papużkę (zobacz Jak zabezpieczyć pokój?). Papużka musi także mieć zabawki do zabawy (zobacz Zabawki).
Dogodne życie dla papużki falistej!
Pamiętajcie że papuga nie może ciągle siedzieć w klatce chociażby było ona "ogromna". Tak twierdzą tylko niektórzy właściciele i sprzedawcy w sklepie. Każda klatka jest za mała dla ptaka, więc powinieneś kupić jak największą na jaką cię stać i jaka zmieści się w pokoju :). Z każdej klatki ptaszka trzeba wypuszczać.
Pręty muszą być poziome, przynajmniej na dwóch ściankach ponieważ papużki lubią się wspinać. Najlepsze dla papugi są drewniane żerdki (zobacz Bezpieczne drzewa).
Co dać na dno klatki?
Można użyć tych oto trzech materiałów:
Pręty muszą być poziome, przynajmniej na dwóch ściankach ponieważ papużki lubią się wspinać. Najlepsze dla papugi są drewniane żerdki (zobacz Bezpieczne drzewa).
Co dać na dno klatki?
Można użyć tych oto trzech materiałów:
- papier- szary lub biały nie zadrukowany
- ręczniki papierowe
- piasek
Dieta papużki falistej!
Na początku może się wydawać że papugi jedzą tylko ziarna, jednakże jest to nieprawda. Papugi muszą jeszcze jeść:
- Owoce
- Warzywa
- Zielonki
Oprócz warzyw, owoców i zielenin papugom trzeba podawać raz na tydzień jajko gotowane na twardo lub świeży twaróg (biały ser). W klatce zawsze musi znajdować się sepia lub kostka wapienna, ale dużo lepsza jest sepia. Można podawać także makaron i ryż, gotowane bez soli. Jako przysmak sprawdzi się proso senegalskie w kłosach i kolba (nie za często, 2-3 na miesiąc).
Oto mieszanki które możemy podawać naszym papużkom:
Oto mieszanki które możemy podawać naszym papużkom:
- Trill, skład: kanar, proso czerwone, proso białe, proso żółte, owies.
- Vitakraft, skład: brak danych
- "Majka" z Dako-Artu, skład: kanar, proso, proso czerwone, len, biszkopt mielony zabarwiony (ziarna zbóż- 94%, nasiona oleiste- 5%, wyroby piekarnicze 1%)
Dobra mieszanka w składzie ma : kanar, różne gatunki prosa oraz owies.
Każdą mieszankę podajemy po trochu wymieniając łupiny na ziarna 2-3 razy dziennie, aby ptaszek bez trudu mógł dostać się do jedzonka.
Sepia- naturalne źródło wapnia, jest to muszla mątwy
Jajko- źódło białka zwierzęcego
Twaróg- tak samo jak jajko
Proso senegalskie- zboże, każda papuga bardzo je lubi
Każdą mieszankę podajemy po trochu wymieniając łupiny na ziarna 2-3 razy dziennie, aby ptaszek bez trudu mógł dostać się do jedzonka.
Sepia- naturalne źródło wapnia, jest to muszla mątwy
Jajko- źódło białka zwierzęcego
Twaróg- tak samo jak jajko
Proso senegalskie- zboże, każda papuga bardzo je lubi
Oswajanie papużki falistej!
OSWAJANIE PAPUŻEK FALISTYCH
Jedno z częściej pojawiających się pytań w sieci to właśnie “jak oswoić papużki?”, świadczy to o tym, że sprawa nie jest prosta i nie ma łatwego rozwiązania. Choć każda falka ma inny charakter i gwarancji na oswojenie nigdy nie ma, jeśli zależy nam na bliskim kontakcie z pupilem warto pomyśleć o tym już przy kupnie.
Jedno z częściej pojawiających się pytań w sieci to właśnie “jak oswoić papużki?”, świadczy to o tym, że sprawa nie jest prosta i nie ma łatwego rozwiązania. Choć każda falka ma inny charakter i gwarancji na oswojenie nigdy nie ma, jeśli zależy nam na bliskim kontakcie z pupilem warto pomyśleć o tym już przy kupnie. Zajrzyj do postów poświęconych wyborze papużki (pierwszy i drugi) żeby dowiedzieć się jakie to istotne.
Dziś nie będę dawać wam konkretnych porad jak oswoić papugę. Chciałabym skupić się na ogólnym problemie, pokazać różne możliwości, które pojawiają się na początku przygody z papugami. Jeśli dopiero planujesz zakup papugi – przeczytaj ten post koniecznie, może dzięki temu uda ci się uniknąć często pojawiających się kłopotów
Jestem przeciwnikiem kupowania zbyt młodych, jeszcze nie samodzielnych zwierzaków. Ale jeśli zależy Ci na oswajaniu postaraj się wybrać papużkę, która ma miedzy 6 a 8 tygodni, a najlepiej, jeśli uda Ci sie znaleźć domową hodowlę, w której pisklęta od małego mają kontakt z domownikami. Dzięki temu, nie będziesz dla papużki “nowym zjawiskiem”, a młode ptaki są dużo bardziej ciekawskie i otwarte na nowe doświadczenia.
Czy kupić jedną papużkę?
Papugi są gatunkiem stadnym i samotne życie wśród ludzi nie jest dla nich naturalne, ale z drugiej strony większość z nas ma świadomość, że kilka papużek nigdy nie oswoi się tak, jak jedna, samotna falka.
Jeśli zależy Ci żeby ptaki się ciebie nie bały i czuły się w twojej obecności swobodnie, pracą i opanowaniem da się to osiągnąć nawet w stadzie. Jeśli kupisz nawet kilka młodych papużek – nie strasząc ich, nie łapiąc i zapewniając poczucie bezpieczeństwa bez problemu możesz to osiągnąć.
Prawidłowe oswajanie przez zachęcenie do kontaktu.
Prawidłowe oswajanie przez zachęcenie do kontaktu.
Przy samotnej papużce nie musisz robić właściwie nic, a ta, stworzona do życia w stadzie sama będzie starała się o kontakt z członkami ludzkiej rodziny.
Ale czy to naprawdę jest dobre? Jeśli się głębiej zastanowimy, to wręcz przeciwnie. To świadczy o tym, że samotny ptak cierpi tak bardzo, że stara się wkupić w stado innego gatunku. To nie jest oswajanie, tylko niestety łamanie charakteru.
Kupując samotnego ptaka będziemy obserwować dni, a czasem nawet tygodnie rozpaczy – później papużka pogodzona ze swoim losem zwykle zaczyna szukać kontaktu z człowiekiem. Ale to nie jest najgorsze, ponieważ musisz pamiętać, że papużka zbyt długo pozbawiona kontaktu ze swoim gatunkiem zatraci umiejętność życia w stadzie. Jeśli po miesiącach lub latach dojdziesz do wniosku, że kupisz drugą – może się okazać, że są one dla siebie obcymi istotami, które nigdy nie będą umiały stworzyć relacji.
Mając świadomość konsekwencji swoich wyborów, możesz podjąć odpowiednie decyzje. Czy jestem przeciwnikiem kupowania pojedynczych papużek w celu oswojenia? Nie do końca. Całkowicie rozumiem chęć posiadania papuziego przyjaciela, a oswojone falki wydają się być ciekawsze i bardziej kreatywne. Ale jestem zupełnym przeciwnikiem TRZYMANIA samotnych papużek! Spróbuję rozwinąć temat…
Kupując 2 czy 4 młode papużki, możesz skończyć z dzikusami, ale mając dobre chęci i odpowiednią wiedzę możesz spowodować, że będą one w pewnym stopniu oswojone. Nie będą się bać, może nawet będą przylatywać po smakołyki, albo zaciekawione jakimś przedmiotem. W większości przypadków będą one jednak skupione na sobie, a człowiek będzie tą ciekawszą częścią ich otoczenia. Oczywiście są wyjątki – może się zdarzyć, że skończymy z kompletnymi dzikuskami, albo, że bedziemy mieć w pełni oswojone, zadziorne ptaki.
Jeśli zależy ci na oswojonej papużce, uważam, że możesz kupić samotną, młodą papużkę. Jednak pamiętaj! Ona może się oswoić szybko, a może nie mieć na to ochoty, a zegar tyka. Im młodsza papużka, tym mniej czasu minie aż zapomni jak rozmawiać z papugami. Myślę, że kupując 6-8 tygodniowego ptaka, masz mniej więcej tyle samo (6-8 tygodni) na dokupienie jej ptasiego towarzystwa. Co ten czas nam da? Myślę, że bardzo wiele. Większość papużek w tym czasie przełamie się do obecności człowieka, myślę że naprawdę duża część stanie się po miesiącu prawdziwie oswojona. Jeśli pupil obdaży cię zaufaniem, zacznie do ciebie przylatywać i szukać kontaktu to jest moment, żeby odwdzięczyć mu się za to kupując drugą papuż
Raz oswojona falka będzie pamiętała, że człowiek to nic strasznego. Co więcej – papugi lubią papugować, więc nowa papużka od razu zacznie przylatywać do ciebie, naśladując tą pierwszą. Może na początku będzie troche zdziwiona, że siedzi na człowieku, ale szybko się do tego przyzwyczai :) Jeśli ty będziesz dbać o relację z nimi, one chętnie będą spędzać z tobą czas. A jeśli zobaczysz, że zaczynają cię ignorować, zajmując się tylko sobą – to nie znak że dziczeją, to znak, że TY zaniedbujesz tą relację i będąc zaganianym w życiu poświęcasz im zbyt mało czasu.
Ale co, jeśli po tych 6 tygodniach papużka nie będzie wykazywać żadnego zainteresowania ludźmi? Myślę, że to znak, że trafił nam się osobnik, który po prostu nie jest tak ciekawski. To znaczy, że prawdopodobnie nie ma sensu dalej męczyć go samotnością i trzeba się pogodzić, że będziemy żyć z ptakami bardziej skupionymi na swoim towarzystwie. Ale kto wie, może właśnie ta druga będzie odważniejsza? Niezbadane są drogi ptasiego móżdżku.
Myślę, że dla tych z was, którym zależy na oswojonych papużkach jest to optymalne rozwiązanie. Pamiętajcie, że zwierzaki czują, i poza swoją przyjemnością przebywania z nimi, zaspokajajcie też ich potrzeby kontaktu z własnym gatunkiemgi) żeby dowiedzieć się jakie to istotne.
Dziś nie będę dawać wam konkretnych porad jak oswoić papugę. Chciałabym skupić się na ogólnym problemie, pokazać różne możliwości, które pojawiają się na początku przygody z papugami. Jeśli dopiero planujesz zakup papugi – przeczytaj ten post koniecznie, może dzięki temu uda ci się uniknąć często pojawiających się kłopotów.
Jestem przeciwnikiem kupowania zbyt młodych, jeszcze nie samodzielnych zwierzaków. Ale jeśli zależy Ci na oswajaniu postaraj się wybrać papużkę, która ma miedzy 6 a 8 tygodni, a najlepiej, jeśli uda Ci sie znaleźć domową hodowlę, w której pisklęta od małego mają kontakt z domownikami. Dzięki temu, nie będziesz dla papużki “nowym zjawiskiem”, a młode ptaki są dużo bardziej ciekawskie i otwarte na nowe doświadczenia.
Dziś nie będę dawać wam konkretnych porad jak oswoić papugę. Chciałabym skupić się na ogólnym problemie, pokazać różne możliwości, które pojawiają się na początku przygody z papugami. Jeśli dopiero planujesz zakup papugi – przeczytaj ten post koniecznie, może dzięki temu uda ci się uniknąć często pojawiających się kłopotów.
Jestem przeciwnikiem kupowania zbyt młodych, jeszcze nie samodzielnych zwierzaków. Ale jeśli zależy Ci na oswajaniu postaraj się wybrać papużkę, która ma miedzy 6 a 8 tygodni, a najlepiej, jeśli uda Ci sie znaleźć domową hodowlę, w której pisklęta od małego mają kontakt z domownikami. Dzięki temu, nie będziesz dla papużki “nowym zjawiskiem”, a młode ptaki są dużo bardziej ciekawskie i otwarte na nowe doświadczenia.
Czy kupić jedną papużkę?
Papugi są gatunkiem stadnym i samotne życie wśród ludzi nie jest dla nich naturalne, ale z drugiej strony większość z nas ma świadomość, że kilka papużek nigdy nie oswoi się tak, jak jedna, samotna falka.
Jeśli zależy Ci żeby ptaki się ciebie nie bały i czuły się w twojej obecności swobodnie, pracą i opanowaniem da się to osiągnąć nawet w stadzie. Jeśli kupisz nawet kilka młodych papużek – nie strasząc ich, nie łapiąc i zapewniając poczucie bezpieczeństwa bez problemu możesz to osiągnąć.
Przy samotnej papużce nie musisz robić właściwie nic, a ta, stworzona do życia w stadzie sama będzie starała się o kontakt z członkami ludzkiej rodziny.
Ale czy to naprawdę jest dobre? Jeśli się głębiej zastanowimy, to wręcz przeciwnie. To świadczy o tym, że samotny ptak cierpi tak bardzo, że stara się wkupić w stado innego gatunku. To nie jest oswajanie, tylko niestety łamanie charakteru.
Kupując samotnego ptaka będziemy obserwować dni, a czasem nawet tygodnie rozpaczy – później papużka pogodzona ze swoim losem zwykle zaczyna szukać kontaktu z człowiekiem. Ale to nie jest najgorsze, ponieważ musisz pamiętać, że papużka zbyt długo pozbawiona kontaktu ze swoim gatunkiem zatraci umiejętność życia w stadzie. Jeśli po miesiącach lub latach dojdziesz do wniosku, że kupisz drugą – może się okazać, że są one dla siebie obcymi istotami, które nigdy nie będą umiały stworzyć relacji.
Mając świadomość konsekwencji swoich wyborów, możesz podjąć odpowiednie decyzje. Czy jestem przeciwnikiem kupowania pojedynczych papużek w celu oswojenia? Nie do końca. Całkowicie rozumiem chęć posiadania papuziego przyjaciela, a oswojone falki wydają się być ciekawsze i bardziej kreatywne. Ale jestem zupełnym przeciwnikiem TRZYMANIA samotnych papużek! Spróbuję rozwinąć temat…
Kupując 2 czy 4 młode papużki, możesz skończyć z dzikusami, ale mając dobre chęci i odpowiednią wiedzę możesz spowodować, że będą one w pewnym stopniu oswojone. Nie będą się bać, może nawet będą przylatywać po smakołyki, albo zaciekawione jakimś przedmiotem. W większości przypadków będą one jednak skupione na sobie, a człowiek będzie tą ciekawszą częścią ich otoczenia. Oczywiście są wyjątki – może się zdarzyć, że skończymy z kompletnymi dzikuskami, albo, że bedziemy mieć w pełni oswojone, zadziorne ptaki.
Jeśli zależy ci na oswojonej papużce, uważam, że możesz kupić samotną, młodą papużkę. Jednak pamiętaj! Ona może się oswoić szybko, a może nie mieć na to ochoty, a zegar tyka. Im młodsza papużka, tym mniej czasu minie aż zapomni jak rozmawiać z papugami. Myślę, że kupując 6-8 tygodniowego ptaka, masz mniej więcej tyle samo (6-8 tygodni) na dokupienie jej ptasiego towarzystwa. Co ten czas nam da? Myślę, że bardzo wiele. Większość papużek w tym czasie przełamie się do obecności człowieka, myślę że naprawdę duża część stanie się po miesiącu prawdziwie oswojona. Jeśli pupil obdaży cię zaufaniem, zacznie do ciebie przylatywać i szukać kontaktu to jest moment, żeby odwdzięczyć mu się za to kupując drugą papużkę!
Raz oswojona falka będzie pamiętała, że człowiek to nic strasznego. Co więcej – papugi lubią papugować, więc nowa papużka od razu zacznie przylatywać do ciebie, naśladując tą pierwszą. Może na początku będzie troche zdziwiona, że siedzi na człowieku, ale szybko się do tego przyzwyczai :) Jeśli ty będziesz dbać o relację z nimi, one chętnie będą spędzać z tobą czas. A jeśli zobaczysz, że zaczynają cię ignorować, zajmując się tylko sobą – to nie znak że dziczeją, to znak, że TY zaniedbujesz tą relację i będąc zaganianym w życiu poświęcasz im zbyt mało czasu.
Ale co, jeśli po tych 6 tygodniach papużka nie będzie wykazywać żadnego zainteresowania ludźmi? Myślę, że to znak, że trafił nam się osobnik, który po prostu nie jest tak ciekawski. To znaczy, że prawdopodobnie nie ma sensu dalej męczyć go samotnością i trzeba się pogodzić, że będziemy żyć z ptakami bardziej skupionymi na swoim towarzystwie. Ale kto wie, może właśnie ta druga będzie odważniejsza? Niezbadane są drogi ptasiego móżdżku.
Myślę, że dla tych z was, którym zależy na oswojonych papużkach jest to optymalne rozwiązanie. Pamiętajcie, że zwierzaki czują, i poza swoją przyjemnością przebywania z nimi, zaspokajajcie też ich potrzeby kontaktu z własnym gatunkiem
Papugi są gatunkiem stadnym i samotne życie wśród ludzi nie jest dla nich naturalne, ale z drugiej strony większość z nas ma świadomość, że kilka papużek nigdy nie oswoi się tak, jak jedna, samotna falka.
Jeśli zależy Ci żeby ptaki się ciebie nie bały i czuły się w twojej obecności swobodnie, pracą i opanowaniem da się to osiągnąć nawet w stadzie. Jeśli kupisz nawet kilka młodych papużek – nie strasząc ich, nie łapiąc i zapewniając poczucie bezpieczeństwa bez problemu możesz to osiągnąć.
Przy samotnej papużce nie musisz robić właściwie nic, a ta, stworzona do życia w stadzie sama będzie starała się o kontakt z członkami ludzkiej rodziny.
Ale czy to naprawdę jest dobre? Jeśli się głębiej zastanowimy, to wręcz przeciwnie. To świadczy o tym, że samotny ptak cierpi tak bardzo, że stara się wkupić w stado innego gatunku. To nie jest oswajanie, tylko niestety łamanie charakteru.
Kupując samotnego ptaka będziemy obserwować dni, a czasem nawet tygodnie rozpaczy – później papużka pogodzona ze swoim losem zwykle zaczyna szukać kontaktu z człowiekiem. Ale to nie jest najgorsze, ponieważ musisz pamiętać, że papużka zbyt długo pozbawiona kontaktu ze swoim gatunkiem zatraci umiejętność życia w stadzie. Jeśli po miesiącach lub latach dojdziesz do wniosku, że kupisz drugą – może się okazać, że są one dla siebie obcymi istotami, które nigdy nie będą umiały stworzyć relacji.
Mając świadomość konsekwencji swoich wyborów, możesz podjąć odpowiednie decyzje. Czy jestem przeciwnikiem kupowania pojedynczych papużek w celu oswojenia? Nie do końca. Całkowicie rozumiem chęć posiadania papuziego przyjaciela, a oswojone falki wydają się być ciekawsze i bardziej kreatywne. Ale jestem zupełnym przeciwnikiem TRZYMANIA samotnych papużek! Spróbuję rozwinąć temat…
Kupując 2 czy 4 młode papużki, możesz skończyć z dzikusami, ale mając dobre chęci i odpowiednią wiedzę możesz spowodować, że będą one w pewnym stopniu oswojone. Nie będą się bać, może nawet będą przylatywać po smakołyki, albo zaciekawione jakimś przedmiotem. W większości przypadków będą one jednak skupione na sobie, a człowiek będzie tą ciekawszą częścią ich otoczenia. Oczywiście są wyjątki – może się zdarzyć, że skończymy z kompletnymi dzikuskami, albo, że bedziemy mieć w pełni oswojone, zadziorne ptaki.
Jeśli zależy ci na oswojonej papużce, uważam, że możesz kupić samotną, młodą papużkę. Jednak pamiętaj! Ona może się oswoić szybko, a może nie mieć na to ochoty, a zegar tyka. Im młodsza papużka, tym mniej czasu minie aż zapomni jak rozmawiać z papugami. Myślę, że kupując 6-8 tygodniowego ptaka, masz mniej więcej tyle samo (6-8 tygodni) na dokupienie jej ptasiego towarzystwa. Co ten czas nam da? Myślę, że bardzo wiele. Większość papużek w tym czasie przełamie się do obecności człowieka, myślę że naprawdę duża część stanie się po miesiącu prawdziwie oswojona. Jeśli pupil obdaży cię zaufaniem, zacznie do ciebie przylatywać i szukać kontaktu to jest moment, żeby odwdzięczyć mu się za to kupując drugą papużkę!
Raz oswojona falka będzie pamiętała, że człowiek to nic strasznego. Co więcej – papugi lubią papugować, więc nowa papużka od razu zacznie przylatywać do ciebie, naśladując tą pierwszą. Może na początku będzie troche zdziwiona, że siedzi na człowieku, ale szybko się do tego przyzwyczai :) Jeśli ty będziesz dbać o relację z nimi, one chętnie będą spędzać z tobą czas. A jeśli zobaczysz, że zaczynają cię ignorować, zajmując się tylko sobą – to nie znak że dziczeją, to znak, że TY zaniedbujesz tą relację i będąc zaganianym w życiu poświęcasz im zbyt mało czasu.
Ale co, jeśli po tych 6 tygodniach papużka nie będzie wykazywać żadnego zainteresowania ludźmi? Myślę, że to znak, że trafił nam się osobnik, który po prostu nie jest tak ciekawski. To znaczy, że prawdopodobnie nie ma sensu dalej męczyć go samotnością i trzeba się pogodzić, że będziemy żyć z ptakami bardziej skupionymi na swoim towarzystwie. Ale kto wie, może właśnie ta druga będzie odważniejsza? Niezbadane są drogi ptasiego móżdżku.
Myślę, że dla tych z was, którym zależy na oswojonych papużkach jest to optymalne rozwiązanie. Pamiętajcie, że zwierzaki czują, i poza swoją przyjemnością przebywania z nimi, zaspokajajcie też ich potrzeby kontaktu z własnym gatunkiem
Subskrybuj:
Posty (Atom)